Remunjs: Versjèl tösje versies

'ne Bekinde indicator veur de midde-Limburgse dialekte zeen de wäörd ''det'' en ''hert'', taegeneuver 't Zuud-Limburgs ''dat'' en ''hart''. 't Remunjs is ouch wie alle dialekte in de omgaeving zjwaor [[mouillering|gemouilleerd]]. De Middeleeuwse [[diftong]]e ''ie'' en ''oe'' versjiene in 't Remunjs neet es ''ieë'' en ''oeë'', wie in 't [[Venloos]] en [[Wieërts|Weerts]], en neet es ''ie'' en ''oe'', wie in 't [[Mestreechs|Mesjtreechs]], maar juus wie in 't [[Nederlands]], es ''ee'' en ''oo'': ''heer'' en ''sjoon'' veur ''hier'' en ''sjoen''. Dees ontwikkeling sjteit gans los van 't Nederlands, omdet 't gebied wo-in dit veurkump gans omsjlaote wirt door dialekte wo se ''hieër, sjoeën'', ''heeër, sjoan'' of ''hier, sjoen'' zuus. 't Waord ''awd'', wirt in Remunj gerealiseerd es ''aad'', tegeneuver 't noordelik ''ald'' en 't zudelik ''aud''. Vreuger, in de negenteende eeuw, is 't in 't Remunjs ouch ''ald'' gewaes, wobiej de verbaoge mannelike en vrouwelike vörm ''aje(n)'' en ''aaj'' wore. Onger drök van die vörm haet de verangering naovan ''ald'' plaatsgevonje. 't Waord ''zalt'' "zaajt", waat volges de klankwètte eigelik es *''zaat'' haaj motte klinke, is nog 'n euverbliefsel oet daen tied.